„Jeśli pracujesz tylko dla pieniędzy, nigdy ci się to nie uda, ale jeśli kochasz to, co robisz i zawsze stawiasz klienta na pierwszym miejscu, sukces będzie twój.”-Ray Kroc
Złote łuki McDonald’s są prawdopodobnie bardziej rozpoznawalne niż krucyfiks w dzisiejszych czasach i wieku, a to w dużej mierze dzięki pracy Raya Kroca, znanego (fałszywie) jako „Założyciel” przez korporację McDonald’s. Kroc był odpowiedzialny za stworzenie oryginalnej, innowacyjnej sieci restauracji McDonald’s i uczynienie z niej światowej potęgi w dziedzinie brandingu i przemysłu. Był jednym z najbardziej skutecznych biznesmenów, jakich świat kiedykolwiek widział, ale był też szczególną osobą, która walczyła o to, czego chciała w życiu, na dobre i na złe, i w tym procesie pisała historię na nowo. Ale tak jak w przypadku firmy, w którą włożył swoją krew, pot i łzy, jest wiele powodów, by kochać i nienawidzić tę skomplikowaną postać. Przeczytaj 42 fakty na temat jego dzikiego życia i powstania McDonald’s, największej sieci restauracji, jaką kiedykolwiek widział świat.
Long Time Coming
Ray Kroc przeszedł długą drogę do sukcesu i dopiero w wieku 52 lat w końcu osiągnął sukces w McDonald’s i mógł cieszyć się łupami swojego kapitalistycznego zwycięstwa. Just goes to show, never give up, because success can come at any time if you just keep at it!
Smoke-Free Area
Kroc również nie chciał żadnych zabaw i gier w swoich burger joints. Zakazał umieszczania automatów do gry w pinball i papierosów w jakimkolwiek lokalu McDonald’s. Ta zasada, przynajmniej tak się wydaje, utkwiła w martwym punkcie.
Szkolne upadki
W miarę rozwoju McDonald’s, Kroc odmawiał zatrudniania biznesmenów z dyplomem MBA. Uważał, że stopnie naukowe nie uczą właściwego ducha rywalizacji, a tym, którzy uczęszczali na uniwersytet, brakowało pewnej finezji marketingowej. Hej, wygląda na to, że wyszło mu to na dobre, więc trudno tak naprawdę podważać jego punkt widzenia.
Answer Your Own Damn Phone
Jeśli służyłeś jako kierownik pod Rayem Krociem, nie mogłeś mieć sekretarki. Kroc uważał, że dyrektorzy powinni być bardziej praktyczni, dlatego też musieli odbierać własne telefony i bezpośrednio odpowiadać na wiadomości. Wyobrażasz sobie? Ci biedni, biedni milionerzy!
Global Wealth
W chwili śmierci w 1984 roku, Kroc był osobiście wart ponad 600 milionów dolarów, a McDonald’s przynosił 8 miliardów dolarów, globalnie, rocznie. Jeśli nic innego, człowiek wiedział, jak zarabiać pieniądze.
Rozczarowanie w zespole
Jako właściciel San Diego Padres, Kroc był mocno zainwestowany fan. Podczas jednego z meczów, gdy Padres przegrywali, wskoczył na stadionowy mikrofon i podburzył tłum, ogłaszając: „Nigdy w życiu nie widziałem tak głupiego grania w piłkę”. Trudno powiedzieć, czy to pomogło, czy zaszkodziło wynikom drużyny. Komisarz ligi próbował zmusić Kroca do przeprosin za swój wybuch, ale nigdy tego nie zrobił.
Rely on Yourself
Kroc był dożywotnim republikaninem, który zdecydowanie sprzeciwiał się wszystkim programom Nowego Ładu ustanowionym przez liberalnych polityków za jego życia. Uważał, że rządowa opieka społeczna nie powinna istnieć, ponieważ ludzie powinni być samodzielni. Przynajmniej z pewnością dawał dobry przykład tej filozofii.
Pomoc chorym
Mimo że nie wierzył w programy opieki społecznej, Kroc nadal starał się wspierać sprawy, w które wierzył. Założył The Kroc Foundation w celu zwalczania cukrzycy, alkoholizmu i stwardnienia rozsianego, wśród innych schorzeń. Ta organizacja charytatywna ostatecznie założyła Dom Ronalda McDonalda, który do dziś poprawia samopoczucie chorych dzieci na całym świecie.
Pomagając Nixonowi
Kiedy Richard Nixon zawetował ustawę o płacy minimalnej, która przechodziła przez Kongres, Kroc został uwikłany w kontrowersje, ponieważ wielu oskarżało go o wpływanie na prezydenta swoimi pieniędzmi. Aby być uczciwym, Kroc przekazał $255,000 na kampanię reelekcyjną Nixona, zanim ustawa trafiła na biurko prezydenta. Muszę przyznać, że wygląda to trochę podejrzanie…
Biznesmeni w stylu Kroca
Sławny ze swojego agresywnego stylu, jeśli ktoś zachowuje się jak Założyciel, określa się go jako praktykującego taktykę biznesową „w stylu Kroca”. W 2004 roku ikona Dire Straits, Mark Knopfler, wydał nawet piosenkę na ten temat, zatytułowaną „Boom, Like That”. Knopfler powiedział, że został zainspirowany do napisania tej piosenki po przeczytaniu biografii Kroca.
Kroc, The Writer
Kroc był również opublikowanym autorem, i był współautorem udanej książki samopomocy z 1977 r. o nazwie Grinding it Out, której celem było zainspirowanie ludzi do wyjścia na zewnątrz i ciężkiej pracy na rzecz swoich marzeń.
Anything to Serve
Kroc chciał służyć w I wojnie światowej, ale miał jeden problem: miał tylko 15 lat. Ale mówimy tu o Rayu Krocu, który nie zamierzał pozwolić, aby coś takiego go powstrzymało! Po prostu skłamał na temat swojego wieku, przeszedł szkolenie w Czerwonym Krzyżu i w 1918 roku został wysłany za ocean, gdzie służył jako kierowca ambulansu we Francji w ramach Kompanii Ambulansów A.
Walt i Ray
Podczas szkolenia w Czerwonym Krzyżu Ray Kroc poznał innego wkrótce sławnego mieszkańca Illinois: Walta Disneya. Przypadkowo, Disney również skłamał na temat swojego wieku, aby służyć w wojnie. Choć na całym świecie pracowali razem w Ambulance Company A, po powrocie do Stanów Zjednoczonych nie utrzymywali kontaktu. Aż do momentu, gdy Kroc skontaktował się z Disneyem trzy dekady później i poprosił go o otwarcie McDonald’s w parku tematycznym Disneya – ofertę, którą Disney odrzucił, choć restauracja ostatecznie pojawiła się w Najszczęśliwszym Miejscu na Ziemi kilka dekad później.
Bracia McDonald
Teraz, po tym wszystkim, co słyszeliśmy o Rayu Krocu, AKA Założycielu, i o tym, jak zbudował McDonald’s jako imperium biznesowe, można by pomyśleć, że to on, no wiesz, założył McDonald’s. W rzeczywistości jednak restauracja została stworzona przez braci Richarda i Maurice’a McDonaldów (to ma sens) w 1937 roku. Pierwotnie rozpoczęła działalność jako restauracja drive-in specjalizująca się w grillu w Arcadia w Kalifornii. Kroc nie trafiłby na scenę aż do prawie dwóch dekad później, pomimo nazwy, którą ostatecznie sam by sobie nadał.
Make Things Easier
Though the original McDonald’s restaurants were successful, the brothers felt that their service was too slow to really turn tables and customers, claiming that people had become impatient after World War II ended. To skłoniło ich do zamknięcia restauracji w 1948 r. i całkowitego przeorganizowania swojej działalności. Zdecydowali, że łatwiej będzie skupić się tylko na kilku pozycjach: hamburgerach, frytkach i napojach bezalkoholowych. Cóż… czego jeszcze potrzebujesz?
Początki sprzedawcy
Przed zdobyciem sławy dzięki McDonald’s, Kroc pracował w różnych zawodach, w tym jako DJ i pianista w stacji radiowej w Oak Park w stanie Illinois. Jego głównym zajęciem było jednak sprzedawanie papierowych kubków. Glamorous, I know…
The Milkshake Man
Kroc był w stanie przekuć swój sukces jako sprzedawca kubków papierowych w sprzedaż maszyn do produkcji koktajli mlecznych. Sprzedawał te maszyny z obietnicą, że mogą mieszać do pięciu koktajli w tym samym czasie. W tamtych czasach był to stosunkowo lukratywny biznes, każda maszyna Multimixer kosztowała 150 dolarów, co w tamtych czasach nie było mało.
Pierwsze spotkanie
Podczas sprzedaży maszyn Multimixer do koktajli mlecznych, Kroc prowadził interesy z, jak się domyślacie, braćmi McDonald. Bracia dostrzegli w nim potencjał, ponieważ był agresywnym i utalentowanym sprzedawcą, a cała trójka nawiązała współpracę biznesową, która na zawsze zmieniła branżę fast-foodów.
Milkshake Money
Jak McDonald’s zaczął zdobywać sławę, Kroc wpadł na pomysł, że te restauracje mogłyby pokryć się złotem, gdyby były rozmieszczone w całym kraju, a nie tylko w Kalifornii. Oczywiście Kroc wyobrażał sobie te McDonald’s wyposażone w osiem maszyn Multimix każda – zawsze był sprzedawcą.
inc Tanie jedzenie
Gdy Ray Kroc po raz pierwszy odwiedził McDonald’s w 1954 roku, kosztował 15 centów za hamburgera, 10 centów za frytki i 20 centów za koktajl mleczny. Porozmawiajmy o menu wartości!
Pomysły na franczyzę
Wbrew powszechnemu przekonaniu Kroc nie zaproponował początkowo pomysłu franczyzy braciom McDonald. W rzeczywistości bracia rozszerzyli już działalność do ośmiu restauracji i udzielili licencji na 20 kolejnych franczyz. Jednak liczba ta wkrótce wzrosłaby pod rządami Kroca.
Wypełnianie
Chociaż to nie on stworzył pomysł franczyzy restauracji, jego pierwszą propozycją dla braci McDonald było dołączenie do ich operacji jako agent franczyzowy. Stało się to po tym, jak dowiedział się, że ich poprzedni agent musiał wycofać się z pracy z powodu problemów zdrowotnych. Pomyśl tylko, gdzie McDonald’s byłby dzisiaj, gdyby ten agent nigdy nie zachorował, a Kroc nie zajął jego miejsca…
Korporacja
Przed McDonald’s Corporation istniała Franchise Realty Corporation. Ta firma została założona przez Kroc, i to znacznie rozszerzył firmy operacji franczyzy. To właśnie te franczyzy zakończyłyby się stworzeniem niektórych z najbardziej udanych pozycji menu marki na przestrzeni lat, w tym Egg McMuffin, Big Mac i Filet-O-Fish.
Złamana rodzina
Jako człowiek z obsesją na punkcie pracy, relacje Kroca z rodziną były napięte. Jego pierwsza żona sprzeciwiała się jego decyzji o sprzedaży automatów z koktajlami mlecznymi, a po tym, jak dołączył do operacji McDonald’s, jego obsesja tylko się nasiliła. Doprowadziło to do rozwodu z żoną w 1961 roku, w którym to roku wykupił udziały braci McDonald w firmie za 2,7 miliona dolarów. Brzmi jak mnóstwo pieniędzy, ale coś mi mówi, że te udziały są dziś warte niewiele więcej…
Leniwy biznes
Bracia McDonald’s tak naprawdę nie mieli planu rozszerzenia swojej działalności na całe Stany Zjednoczone, ponieważ po prostu nie chcieli robić tego sami – w końcu byłaby to ogromna ilość pracy. To jest, gdzie Kroc przyszedł z jego pitch zrobić to dla nich.
The Padre of the Padres
Ray Kroc był fanem baseballu, a on zrobił usługę do miasta San Diego, że jest nadal pamiętany do dziś. W 1974 roku kupił San Diego Padres i zakłócił ich plany przeniesienia się do Waszyngtonu. Jestem pewien, że mieszkańcy San Diego byli niezwykle wdzięczni, chociaż drużyna nie odniosła sukcesu w swoim domu w SoCal – jestem pewien, że fani Nationals wzięliby swoją obecną drużynę ponad Padres w każdym dniu tygodnia.
Hot Dog Bros
Podczas gdy oryginalny McDonald’s był poświęcony BBQ, bracia faktycznie weszli do branży spożywczej z czymś innym niż hamburgery; ich pierwszym przedsięwzięciem biznesowym było stoisko z hot dogami znajdujące się w pobliżu toru wyścigowego Santa Anita w Arcadii w Kalifornii.
For The Love of Music
Ray Kroc poznał swoją przyszłą żonę i dziedziczkę McDonald’s, Joan Kroc (z domu Mansfield) pewnego dnia w restauracji, gdzie grała na organach dla rozrywki klientów. Kroc, pianista sam, był zauroczony Joan, nie tylko dlatego, że była piękna, ale także z powodu jej niesamowite zdolności jako organista. Joan była jednak w tym czasie żoną innego restauratora, który, zrządzeniem losu, sam kupił franczyzę McDonald’s! Minęło 12 lat, zanim Ray i Joan w końcu się zeszli – ale pozostali małżeństwem aż do śmierci Kroc’a w 1984 roku.
Filantropka
Joan Kroc odziedziczyła mnóstwo pieniędzy po śmierci Ray’a i wykorzystała swoją ogromną fortunę, aby sfinansować badania i organizacje, w które wierzyła. Jej darowizna w wysokości 1,6 miliarda dolarów na rzecz Armii Zbawienia i 235 milionów dolarów na rzecz National Public Radio pomogła obu organizacjom non-profit przetrwać trudne czasy i znacznie rozszerzyć swoją działalność.
10News Running a Tight Ship
Szybki sukces i wydajność McDonald’s były w dużej mierze zasługą Kroca, ponieważ to on ustanowił ścisłe kodeksy postępowania w zakresie etyki pracy, wprowadzając standaryzację i dyscyplinę w firmie. Dzięki temu Kroc stał się pierwszą osobą, która wprowadziła masową produkcję na dużą skalę do branży usługowej.
Czas 13. Złoty sygnał
Coś, za co Kroc nie mógł jednak przypisać sobie zasług, to słynne Złote Łuki, ponieważ pierwotnie były one pomysłem Richarda McDonalda. Richard wpadł również na pomysł, aby umieścić liczbę wszystkich sprzedanych hamburgerów na łukach na zewnątrz każdej lokalizacji, choć w końcu liczba ta stała się tak ogromna, że nie było sensu jej śledzić.
Pracoholik
Po przejęciu roli agenta franczyzowego, Kroc pracował jak maniak, aby rozszerzyć działalność. Pracował tak dużo, że bracia McDonald nie musieli nawet kiwnąć palcem, po prostu otrzymywali wynagrodzenie z umowy franczyzowej, którą zawarł sam Kroc. Najwyraźniej zawarli z nim niezły interes.
The Money’s in the Land
Głównym założeniem Franchise Realty Corporation było zarabianie pieniędzy bez faktycznego przerzucania hamburgerów. Po spotkaniu z bystrym prawnikiem, Kroc otworzył korporację jako firmę zajmującą się nieruchomościami, która po prostu kupowała ziemię i pobierała opłaty od franczyz McDonald’s za ich używanie. Ta opłata za wynajem była kosztowna, ponieważ była to albo standardowa stawka, jeśli sprzedaż nie była duża, albo procent od miesięcznej sprzedaży, jeśli wszystko szło dobrze – w zależności od tego, co kosztowało więcej.
Konflikty McDonalda
Mimo dzikiego sukcesu Kroca, on i bracia McDonald ścierali się przez lata, aż w końcu mieli po prostu dość i pozwolili mu wykupić swoje udziały w firmie. Po wykupieniu był prezesem całej operacji przez 16 lat, aż do 1977 roku. Po wycofaniu się z kierowania statkiem, objął stanowisko starszego prezesa, dzięki czemu nadal miał wpływ na działalność firmy, mimo że „przeszedł na emeryturę”.”
Napisywanie historii
Po tym jak stał się pełnoprawnym właścicielem McDonald’s, Kroc napisał na nowo historię restauracji i zaczął głosić, że to on był założycielem tego wszystkiego i że jego pierwszy McDonald’s w Des Plaines, Illinois był oryginalny, mimo że w rzeczywistości był dziewiąty. Pierwszy, dziewiąty, co za różnica?
Ego Boost
Przez wiele lat, McDonald’s świętował „Dzień Założyciela”, w którym będą honorować Ray Kroc jako „założyciel” McDonald’s. W obronie tego firma twierdzi, że podczas gdy bracia założyli koncepcję i oryginalną restaurację, to Kroc był tym, który faktycznie założył firmę McDonald’s. Suuuuure…
Ronald Had Too Many Burgers
Oryginalny Ronald McDonald miał swoją premierę w 1963 roku, ale jak Kroc i korporacja rozszerzyli branding swojej maskotki klauna w całym kraju, myśleli, że byłoby zbyt trudno znaleźć innych aktorów z taką samą krępą budową i ciężarem oryginalnego aktora, Willarda Scotta. Tak więc, niestety dla Scotta, skończył tracąc swój występ, a McDonald’s ustanowił chudego Ronalda, którego wszyscy znamy dzisiaj.
Uczenie się hamburgera
Ray Kroc założył prestiżowy „Uniwersytet Hamburgera” dla przyszłych pracowników McDonald’s. Zanim można było nabyć franczyzę, właściciel musiał uczęszczać do tej szkoły i uzyskać stopień „hamburgerologii z pominięciem frytek”. Seriously.
Long Running Institution
Hamburger University is still going strong to this day, as there are now seven locations spread throughout four continents around the world. Ponad 275,000 osób ukończyło tę „prestiżową” szkołę od czasu jej otwarcia w 1961 roku. Wierzcie lub nie, ale kampus w Szanghaju przyjmuje mniej niż 1% wszystkich kandydatów, co czyni go trudniejszym do dostania się niż jakakolwiek szkoła Ivy League.
Miał wszystko (prawie)
Po rozwodzie z pierwszą żoną, Ethel, Kroc zawarł umowę, aby dać jej prawie wszystko, co miał, w tym 30 000 dolarów rocznie alimentów, dom, samochód – wszystko oprócz udziałów w McDonald’s, które oczywiście uczyniłyby go obrzydliwie bogatym.
His Name Now
W umowie wykupu bracia McDonald’s zawarli klauzulę, która zapewniała im zachowanie oryginalnej restauracji McDonald’s. Po odkryciu tego, wściekły Kroc zmusił braci do zmiany nazwy ich restauracji na „The Big M,” ponieważ on, i tylko on, był właścicielem nazwy McDonald’s.
Nieprzyjazna konkurencja
Zmiana nazwy ich restauracji nie wystarczyła Krocowi. Nawet po zmianie nazwy ich restauracji, bracia McDonald’s robili dobrze dla siebie. To było do czasu, gdy Kroc poszedł za nimi bezpośrednio i otworzył nowy McDonald’s tylko jedną przecznicę od ich oryginalnego fast-food joint. Po sześciu latach konkurencji bracia w końcu zamknęli swoją ukochaną, oryginalną restaurację.
Odwrócenie uścisku dłoni
Kroc był mściwym człowiekiem. Po tym, jak bracia McDonald’s odmówili oddania swojej oryginalnej restauracji, Kroc odegrał się na nich, odmawiając zapłacenia im uzgodnionych tantiem w wysokości 0,5 procent rocznie. Gdy w 1977 roku zrezygnował z prowadzenia McDonald’s, wartość tych tantiem wynosiła 15 milionów dolarów rocznie, a w 2012 roku była warta aż 305 milionów dolarów rocznie. To boli.