17 Plusy i minusy Metody Montessori

Opracowana przez dr Marię Montessori, Metoda Montessori jest podejściem edukacyjnym skoncentrowanym na dziecku i opartym na naukowych obserwacjach dzieci, które miały miejsce od urodzenia do dorosłości. Została ona wprowadzona w życie w różnych kulturach w ciągu ostatniego stulecia i jest powszechnie uważana za skuteczne podejście do edukacji.

Kluczową zaletą Metody Montessori jest to, że została ona zaprojektowana, aby pomóc dzieciom rozwinąć koncepcję całości. Zamiast pracować nad jednym aspektem swojej edukacji, dzieci pracują w swoim własnym tempie i uczą się w sposób, który im najbardziej odpowiada. Mogą pracować indywidualnie lub w małych grupach, które są na ich własnym poziomie. Stwarza to podstawę do samomotywacji dla wielu dzieci.

Podstawową wadą Metody Montessori jest to, że jest to coś więcej niż tylko nacisk na edukację. Jest to styl życia. Z punktu widzenia rodziny, przyjęcie tej metody oznacza wprowadzenie wielu zmian w środowisku domowym. Może to nawet oznaczać zmianę podejścia do rodzicielstwa, które może wydawać się niewygodne lub naturalne.

Oto kilka dodatkowych zalet i wad Metody Montessori do przeanalizowania.

Więcej zalet Metody Montessori

1. Każde dziecko jest oceniane w sposób zindywidualizowany.
Metoda Montessori nie dba o standardowe testy ani o to, jak dobrze cała grupa uczniów jest w stanie sobie poradzić. Nauczyciele stosujący Metodę Montessori oceniają każde dziecko, aby ustalić, jakie są jego indywidualne potrzeby. Metoda ta traktuje każde dziecko jako indywidualność – „pojedynczą jednostkę”. Proces ten ułatwia nauczycielom określenie zdolności każdego dziecka, dzięki czemu mogą pracować w swoim własnym tempie.

2. Istnieje szerszy zakres przedmiotów, które są nauczane.
Metoda Montessori patrzy na cały świat jako na potencjalną możliwość nauki. Dzieci badają różne tematy, w tym naukę, historię i geografię, z holistycznego punktu widzenia. W metodzie Montessori jest więcej czasu na świeżym powietrzu i jest więcej praktycznych projektów, które są realizowane w tym podejściu. W zamian dzieci są zajęte, mają mniej czynników rozpraszających i mają szansę dowiedzieć się więcej o świecie, który jest wokół nich.

3. Dzieci nadal uczą się manier.
To, w jaki sposób maniery są nauczane w Metodzie Montessori różni się znacznie od tradycyjnego podejścia. Zamiast nakierowania na konkretne zachowania, często bez instrukcji, Metoda Montessori wykorzystuje odgrywanie ról, aby pomóc dzieciom nauczyć się, jak radzić sobie w realnych sytuacjach. Obejmuje to umiejętności związane z osobistą uprzejmością i wdziękiem, takie jak odrzucenie zaproszenia bez ranienia czyichś uczuć.

4. Metoda Montessori jest środowiskiem nauki dla wielu grup wiekowych.
Mimo, że Metoda Montessori stała się popularna w przedszkolach, jest to podejście edukacyjne, które może obejmować również starsze dzieci. W ramach tego podejścia istnieje wiele możliwości rozwijania umiejętności przywódczych, jasnych umiejętności komunikacyjnych, umiejętności społecznych i emocjonalnych, a nawet umiejętności zawodowych. Kiedy wiele grup wiekowych jest połączonych w ustawieniach grupowych, doświadczenia starszych dzieci mogą często wzmocnić procesy uczenia się młodszych dzieci.

5. Jest to podejście edukacyjne oparte na społeczności.
Dzieci uczące się Metodą Montessori są często zaangażowane w życie swojej społeczności. Można je spotkać na krótkich wycieczkach w celu poznania lokalnych firm, na zajęciach w parku lub na spacerze, aby się trochę poćwiczyć. Szkoły stosujące to podejście są bardzo aktywne w projektach społecznych, szczególnie jeśli w programie biorą udział starsi uczniowie.

6. Jest to metoda uczenia się oparta na ciekawości.
Wiele form nowoczesnej edukacji dyktuje uczniom pojęcia, których muszą się nauczyć. W Stanach Zjednoczonych, wraz z nadejściem standardowych testów, które doprowadziły do idei, że nauczyciele muszą „uczyć do testu”, aby zapewnić, że uczniowie uczą się przedmiotów mandatowych. Dzieci nudzą się w takim środowisku, ponieważ ich ciekawość nie jest angażowana. Metoda Montessori zgadza się, że istnieją niezbędne koncepcje do nauczenia się, ale traktuje ciekawość dziecka jako równie ważny składnik nauki.

7. Oczekuj projektów zamiast arkuszy pracy.
Metoda Montessori zachęca do zapamiętywania, ale z punktu widzenia osobistych doświadczeń. Pomysł wypełniania arkuszy w tym podejściu edukacyjnym jest jednym z tych, który jest rzadko wykorzystywany. Rzadko zdarzają się listy informacji, które muszą być zapamiętane. Zamiast tego uczniowie są zachęcani do nauki w oparciu o projekty, które muszą zostać zrealizowane. Pozwala to uczniom zidentyfikować ich naturalną rolę w grupie, pracować nad ich społecznym i emocjonalnym dobrostanem oraz wieloma dodatkowymi korzyściami.

8. Praca domowa jest rzadkością w Metodzie Montessori.
Pomimo, że istnieją programy, które wysyłają pracę domową do uczniów, nie jest to typowe zadanie domowe. Uczniowie mogą być poproszeni o napisanie dziennika o swoich uczuciach, wykonanie zadań projektowych lub odkrycie czegoś nowego o swoim otoczeniu. Wysyłanie do domu powtarzających się problemów do rozwiązania, takich jak testy ortograficzne lub arkusze z zadaniami matematycznymi, nigdy nie jest częścią tego podejścia edukacyjnego dla uczniów w każdym wieku.

Więcej wad metody Montessori

1. Nauka matematyki przy użyciu tej metody może być trudna.
Mimo, że niektóre przedmioty są naturalnie dostosowane do Metody Montessori, matematyka nie jest jednym z nich. Matematyka jest językiem, który opiera się na konkretnych faktach i regułach. Jeśli masz 1+1 jako problem, to wiesz, że odpowiedzią musi być „2”. Konstrukcja Metody Montessori sugerowałaby, że odpowiedź może być taka, jaka jest potrzebna w danym momencie dla dziecka. Innymi słowy, używając skrajnego przykładu, 1+1 może równać się „Pizza”

2. Może zminimalizować znaczenie przyjaźni.
Metoda Montessori zachęca do pracy w małych grupach, więc uczniowie, którzy są zaangażowani w to podejście edukacyjne często przebywają z tymi samymi dziećmi, przez cały czas. Chociaż może to prowadzić do nawiązania przyjaźni na całe życie, może to również zminimalizować znaczenie tych relacji. Zawiązane przyjaźnie mogą być postrzegane jako część procesu edukacyjnego, a nie jako społeczny element życia. Dla niektórych uczniów, ten proces może utrudnić im tworzenie związków w przyszłości.

3. Może być trudno dostosować się do innych typów szkół.
Odkąd uczeń spotyka się z Metodą Montessori, może być mu trudno dostosować się do sztywnych struktur tradycyjnego szkolnictwa. Wielu uczniów, którzy spędzili ponad 3 lata w Metodzie Montessori, boryka się z pewnymi zasadami i oczekiwaniami w tradycyjnych szkołach. Są oni przyzwyczajeni do poznawania świata poprzez praktyczne podejście. Siedzenie w klasie, poznawanie świata poprzez podręczniki i wykłady jest dla nich obcą koncepcją, która sprawia, że czują się niekomfortowo.

4. Nie każdy uczeń dostosowuje się do koncepcji „łaski”.
Uczniowie, którzy pochodzą z trudnych środowisk rodzinnych mają tendencję do zmagania się z podejściem Montessori. Ich naturalnym instynktem przy nawiązywaniu relacji jest chęć zdominowania ich. Ponieważ podejście to wymaga praktycznej metody rozwoju relacji, niektóre dzieci mają tendencję do traktowania tego pomysłu zbyt poważnie. Dzieci, które są dręczycielami mają mniej barier, aby powstrzymać swoje zachowanie w tym środowisku, polegając na dziecku, które jest celem, aby stanąć w obronie siebie zamiast tego.

5. Uczniowie zazwyczaj mają naturalną ciekawość, która prowadzi ich w kierunku pewnych tematów w Metodzie Montessori. „Zazwyczaj” nie jest gwarancją. W tym podejściu edukacyjnym znajdą się uczniowie, którzy są zmotywowani do oglądania telewizji przez cały dzień, grania w gry wideo lub wychodzenia na zewnątrz, aby bawić się na placu zabaw przez cały dzień. Pomysł uczenia się umiejętności językowych lub rozwiązywania problemów matematycznych w ogóle ich nie interesuje. Bez bezpośredniej interwencji, uczniowie tacy jak oni mogą wypaść z obiegu i znaleźć się w niekorzystnej sytuacji w swojej karierze zawodowej, gdy będą starsi.

6. Nie każda społeczność ma szkołę Montessori.
Mimo, że podejście Montessori jest powszechne, nie jest ono dostępne w każdej społeczności. Nie każdy okręg szkół publicznych posiada opcję Montessori. W niektórych społecznościach, tylko prywatne szkoły oferują tę opcję, a niektóre nawet jej nie oferują. Tak czy inaczej, rodzice są proszeni o większe zaangażowanie w proces edukacyjny, włączając w to transport uczniów. W zależności od harmonogramu pracy rodzica, prośby okręgu szkolnego mogą nie być czymś, co rodzice mogą spełnić.

7. Każda szkoła może twierdzić, że jest szkołą Montessori.
Nie ma żadnych ograniczeń co do terminu „Montessori.” Nie ma żadnych konkretnych definicji ani wytycznych, które muszą być spełnione, aby używać tej nazwy. To oznacza, że każda szkoła może nazywać się szkołą Montessori. Oznacza to, że do każdego rodzica należy dołożenie należytej staranności, aby ustalić czy dana szkoła może sprostać potrzebom jego dziecka. Nawet wtedy, czasami trudno jest znaleźć autentycznego nauczyciela.

Zalety i wady stosowania Metody Montessori będą zawsze przedmiotem gorącej dyskusji. Niektórzy rodzice przysięgają na to podejście edukacyjne, podczas gdy inni czują, że odbiera ono proces uczenia się i stawia ich dziecko w niekorzystnej sytuacji. Nie ma tu „dobrej” lub „złej” odpowiedzi. Edukacja powinna być zindywidualizowanym podejściem i uczniowie powinni być zapisani do programu, który spełnia ich obecne i przyszłe potrzeby z konsekwentną skutecznością.